মইতো প্ৰেমিক নাছিলো...
কিন্তু লিখিছিলো প্ৰেমৰ কবিতা...
বাস্তৱে জোকাইছিল...
তই প্ৰেমিক হৈ গ’লি...
জুখিছিলো নিজক প্ৰেমৰ মাপকাঠিৰে...
কবিতা লিখিয়েই যদি মই প্ৰেমিক...
হয়... মই প্ৰেমত পৰিছো...গভীৰভাবেই....!!!!
কিন্তু... মইতো প্ৰেমিক নাছিলো...
সূৰ্য্যাস্তৰ হেঙুলি আভাৰ পৰশত
মনতে যুকিয়াইছিলোঁ...
দিক্ বিদিক্ হেৰুওৱা কিছু প্ৰতিচ্ছবি...
পূৰ্ণাংগ ৰূপ লোৱা প্ৰতিমূৰ্ত্তিৰ বুকুত মুৰ থৈ
ভাবিছিলোঁ...
ৰজনীগন্ধাৰ সুবাসত মতলীয়া এই আবেলিৰ
পুণৰাবৃত্তি ঘটিবনে...!!!
জুখিছিলো নিজক প্ৰেমৰ মাপকাঠিৰে...
হয়... মই প্ৰেমত পৰিছো... গভীৰভাবেই....!!!!
কিন্তু.. মইতো প্ৰেমিক নাছিলোঁ...
নন্দন কাননৰ মায়াবী পৰশত মতলীয়া হৈ
যুকিয়াইছিলোঁ ঊষা অনিৰুদ্ধৰ প্ৰেমৰ স্তৱক...!!
জীৱন্তে কবৰস্থ সপোনৰ সমাধিস্থলিত
অশ্ৰুৰ জোৱাৰত উটুৱাই দিছিলোঁ
......দুপাহি গোলাপ.....
বাস্তৱৰ নিষ্ঠুৰ প্ৰহাৰত
সিহঁত গুছি গৈছিল....
এটাই আনটোৰ বিপৰীতে...!!!
স্বপ্ন ভংগৰ নিৰ্মম মুহূৰ্ত্তত শয্যাগত হৈছিলোঁ...
সপোনৰ পুণৰাবৃত্তিৰ আশাত...!!!
প্ৰেমৰ ৰংগমঞ্চৰ এচুকত থিতাপি লওঁতেই
কানত বাজিছিল কলীয়া গোসাঁইৰ মুৰলীৰ
অব্যক্ত প্ৰেমৰ ৰাগিণী....!!
নৃত্যৰত অৱস্থাতে খেপিয়াই চাইছিলোঁ
কাৰোবাৰ অস্তিত্বক আদৰি...
অদৃশ্য আত্মাৰ কামুক পৰশত
মই উন্মাদ হৈ পৰিছিলোঁ...!!!
সম্বিত ঘূৰাই পাই...
জুখিছিলো নিজক প্ৰেমৰ মাপকাঠিৰে...
হয়... মই প্ৰেমত পৰিছো... গভীৰভাবেই....!!!!
Copyright Protected @ Biswajit Nath (জিত্)
No comments:
Post a Comment