মনত পৰেনে ঊৰ্মিমালা

মনত পৰেনে ঊৰ্মিমালা...
সোমৰস এপিয়লা নাটৰ অন্তিম দৃশ্যটি..
শপথ খুৱাইছিলা...
সুৰাত মগন ভয়াল ৰাতি
আকৌ নেগাও বুলি...
সেয়া নাট বুলি ভাবিয়ে আজি...
.......অতীত ৰোমন্থন কৰিছোঁ...
এপিয়লা সোমৰসত ডুবি...
এয়াই মোৰ সান্তনা...
....সেয়া আছিলে এখনি একাঙ্কিকা নাট..!!
আজি তুমি আহিবানে...
মোৰ ক্ষুধাৰ্ত কণ্ঠক ৰুধিবলৈ...!!

মনত পৰেনে ঊৰ্মিমালা...
দীঘলী পুখুৰীৰ সেই আবেলি..
তোমাৰ কোলাত মুৰ থৈ আওৰাইছিলোঁ...
ৰসৰাজৰ প্ৰিয়তমাৰ দুফাকি....!!
জানানে.. কবিতাটিয়ে আজিকালি
.....মোৰ পিনে চাই মুখ ভেঙুচিয়াই...
..........তুমিযে নাই.....!!
বিনিদ্ৰ ৰজনীত কেতিয়াবা...
মাউথ অৰ্গানৰ বুকুত ঘূৰ্ণীবতাহৰ সৃষ্টি কৰি...
উৰিবলৈ চাও......... অতীতলৈ বুলি...
নোৱাৰোঁ............. জানানে.....
মোৰযে ডেউকাও ভাগিলে.....!!!

 তোমাৰ মনত পৰেনে....
চানমাৰিৰ উৰণীয়া সেতুত বহি
আকাশত পতা তৰাৰ ঘৰৰ কথা...
আজিও মই চলাও.....
........তাৰেই এক বৃথা চেষ্টা...
কিন্তু... মইযে ভাগৰি পৰো...
তৰাৰ ভৰ অকলে সহিব নোৱাৰি...
জানানে.... মইযে নিষ্ক্ৰিয় হৈ পৰিছোঁ...
................তুমিযে নাই.....!!

মনত পৰেনে ঊৰ্মিমালা....
ৰাজগড়ৰ প্ৰাচীন কালৰ গনেশ মন্দিৰ
.....আমি গঢ়া ভবিষ্যতৰ সপোন...!!
কালসন্ধ্যাত কাষৰ কুঁৱাটোলৈ জুমি চাওঁতেই
তুমিযে কৈছিলা.....নেপায় বুলি...
আজিও যাওঁ.......... তালৈ.....
অতীত ৰোমন্থন কৰিবলৈ......
........মোৰযে ভবিষ্যত নাই...!!
.........তুমিযে নাই.......!!!
                  ---Copyright Protected @জিত্

No comments:

Post a Comment